Diagnoza autyzmu

Diagnoza autyzmu i zespołu Aspergera ma na celu określenie charakteru zaburzeń ze spektrum autystycznego lub ich wykluczenie.

W naszych placówkach przeprowadzana jest w oparciu o standard MAA (Multi-Agency Assessment). Jest to diagnoza zespołowa, wielospecjalistyczna.

Zespół diagnostyczny stanowią:

• lekarz psychiatra,
• psycholog
• pedagog specjalny/logopeda

z doświadczeniem w terapii osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

Procedura diagnostyczna jest długotrwała, wieloetapowa i bardzo pracochłonna, gdyż uwzględnia wszystkie sfery rozwoju dziecka. Niezmiernie istotne jest by oceny diagnostycznej dokonywał zespół wielospecjalistyczny.

Na proces diagnozy autyzmu i zespołu Aspergera składa się:

• wywiad z rodzicami – pierwsze spotkanie rodziców z diagnostą, mające pomóc ustalić, jak do tej pory przebiegał rozwój dziecka . Pytania zadawane podczas wywiadu odnoszą się zarówno do rozwoju fizycznego, komunikacji i zabawy, jak również relacji społecznych. Wywiad kliniczny ma charakter ustrukturalizowanej rozmowy i powinien być przeprowadzany pod nieobecność dziecka.
• analiza dokumentacji medycznej i psychologicznej dziecka – bardzo ważne jest by rodzice dostarczyli możliwie najobszerniejszą dokumentację medyczną, pedagogiczną, psychologiczną oraz  materiały video zawierające nagrania niepokojących zachowań dziecka. W oparciu o nie zespół diagnostyczny dokonuje analizy niezbędnej na dalszym etapie badania dziecka.
• I obserwacja kierowana dziecka – jest to obserwacja pod kątem kryteriów diagnostycznych prowadzona przez psychologa oraz pedagoga specjalnego. Podczas obserwacji przeprowadza się próby dotyczące funkcjonowania poznawczego i komunikacyjnego dziecka oraz rozwoju zabawy. W miarę możliwości obserwacja powinna zostać przeprowadzona w ciągu jednej wizyty, ewentualnie może zostać podzielona na dwa krótsze spotkania.
• badanie lekarskie (psychiatryczne) – dalszym etapem jest spotkanie dziecka z doświadczonym w pracy z osobami z zaburzeniami rozwoju ze spektrum autyzmu lekarzem psychiatrą. Podczas tego spotkania ocenia się również stan somatyczny. Lekarz może zasugerować potrzebę uzupełnienia badań oraz dodatkowych konsultacji (badania neurologiczne, genetyczne, metaboliczne, okulistyczne, audiologiczne itd.).
• II obserwacja kierowana dziecka – to kolejne spotkanie z psychologiem lub pedagogiem, zazwyczaj odbywają się w połączeniu z diagnozą psychiatryczną.
• uzupełnienie niezbędnych arkuszy, omówienie wniosków – na tym etapie zespół diagnostyczny opracowuje pisemną opinię, uzupełnia diagnozę o opis poszczególnych objawów kryterialnych występujących lub niewystępujących u dziecka.
• przekazanie rozpoznania – podczas tego spotkania z rodzicami psycholog omawia wyniki poczynionych obserwacji,  informuje o możliwościach dalszego postępowania terapeutycznego, a także wyjaśnia wszelkie wątpliwości.