Diagnoza dysleksji

Dysleksja rozwojowa to termin określający zespół specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania. Trudności w czytaniu i pisaniu mogą przejawiać się w formie:

• Dysleksji, czyli specyficznych trudności w nauce czytania, którym często towarzyszą trudności w pisaniu,
• Dysgrafii, czyli trudności w opanowaniu pożądanego poziomu graficznego pisma,
• Dysortografii, czyli specyficznych trudności z opanowaniem poprawnej pisowni.

Stwierdzenie dysleksji rozwojowej wymaga przeprowadzenia badań diagnostycznych w tym: badania psychologicznego oraz pedagogicznego.

Badanie psychologiczne pozwala ocenić poziom sprawności intelektualnej. Bada się poziom rozwoju poszczególnych funkcji poznawczych w tym: zdolność koncentracji uwagi, pamięci, spostrzegania wzrokowego i słuchowego, funkcji językowych, sprawności ruchowej rąk. Na podstawie badania, szczegółowej analizy danych z wywiadu przeprowadzonego z rodzicem, obserwacji oraz rozmowy z dzieckiem, określa się jego mocne strony oraz funkcje, które rozwijają się nieprawidłowo.

W badaniu pedagogicznym ustala się występowanie trudności w czytaniu i pisaniu. Analizuje się błędy i rodzaj trudności, ustala stopień znajomości zasad ortografii oraz ich praktycznego zastosowania.

W razie konieczności, prosi się rodziców o poszerzenie badań o konsultację u lekarza okulisty, laryngologa lub foniatry, aby wykluczyć wadę wzroku lub słuchu.

Na podstawie diagnozy trudności szkolnych dale się dziecku zalecenia do pracy oraz propozycje ćwiczeń, które pomogą w przezwyciężeniu trudności.